Inleiding
Limburg, en in het bijzonder Genk kende in de 20ste eeuw een sterke verandering in haar taalgebruik. De Gènker toal, het ‘oorspronkelijke’ Genker streekdialect, heeft sinds enkele decennia beetje bij beetje terrein verloren. Enerzijds is de leerplichtwetgeving, waardoor kinderen in het ‘Standaardnederlands’ (ABN of AN) onderwezen werden, hiervan een belangrijke oorzaak. Anderzijds heeft ook de immigratie, met de bloei van de mijnindustrie in het interbellum, hier zijn invloed gehad. Het ontstaan van het zogenaamde ‘cités’ is hiervan het duidelijke bewijs. Per buurt of wijk ontstond (en ontstaat) er het zogenaamd cités, met eigen regels en woordenschat.
Toch is de Gènker toal doorheen de jaren haar rol blijven spelen. Ze is daarbij meer dan een communicatiemiddel. Het behoud van het dialect is een uiting van respect voor een gedeelde culturele achtergrond en identiteit, het beperkt zich hoegenaamd niet tot een nostalgisch omkijken. In het Genk van vandaag en morgen verdient het oorspronkelijk Genker dialect zijn plaats te behouden.
Dialect in Genk, Gènker toal krijgt nu haar eigen hoekje op de stedelijke website.
Deze landingspagina verwijst je tevens door naar een grote verzameling woorden en gezegden uit de Gènker toal.
Veel leesgenot.
Boeste bès, wèèmeste ooch bès ...woalgekoeëme.
Veel plezier en harteleke groeten out Gènk.
