Hoe de coronacrisis de volgende maanden ook evolueert, wandelen blijft een goed en veilig idee. Uiteraard hoort daarbij dat je alle voorschriften en afstandsregels in acht neemt en de aanbevelingen van de overheid strikt opvolgt. Wandelen is een geknipte manier om te bewegen en laagdrempelig aan sport te doen. Want fit blijven en frisse buitenlucht opsnuiven zijn even noodzakelijk als voorzichtigheid.
Gelukkig heeft onze stad een bijzonder rijk aanbod aan verrassende wandelroutes. Net daarop willen we een licht werpen in het nu volgende overzicht. De alom bekende wandelpaden in Kattevennen, De Maten, Thor Park, het Molenvijverpark, de Stiemervallei, de Schemmersberg en Bokrijk laten we ditmaal daarom onbesproken.
De Melberg
Dit gebied ligt net buiten het stadscentrum, op de zuidflank van het Kempens Plateau, waar de hoogte daalt van 80 naar 60 meter. Dit collectief van diverse duinen met geel zand en stuifvlaktes omvat ook heel wat bomen, waartussen je onverwacht veel heide vindt. Zelfs de relatief zeldzame jeneverbes kan je hier bewonderen.
Door de aanleg van de Westerring werd een wig gedreven door de Melberg. Aangeraden wordt je wandeling te starten aan de scoutslokalen langs de Melbergstraat, van waaruit drie bewegwijzerde tochten vertrekken: de groene wandeling van 2 km, de blauwe wandeling van 3,1 km en de rode wandeling van 5 km.
Het gebied van de Melberg waaiert helemaal uit tot aan Zonneweelde, waar je een toegankelijk neobarok kapelletje vindt.
Het Hei- en Meibos
Ook dit stukje natuurpracht is gelokaliseerd aan de zuidrand van het Kempens Plateau, in de buurt van de wijk Sledderlo. Het wordt gekenmerkt door een uitgestrekt dennenbos met gewrongen roestbruine stammen en takken.
‘Mei’ was vroeger de benaming voor ‘meekrap’, een plant die gebruikt werd om stoffen rood te kleuren. De aanwezigheid van wevers maakte dat meekrap veelvuldig werd geteeld. Ook landbouw werd in deze streek veel bedreven. De akkertjes en oude Kempense hoevetjes in dit eertijdse boerengehucht zijn daar de stille getuigen van.
Drie bewegwijzerde wandelingen starten aan de Sint-Jozefskerk van Sledderlo en nemen je mee doorheen dit stukje Genkse geschiedenis. Zo is er de groene wandeling van 2,3 km, de blauwe wandeling van 5 km en de rode wandeling van 9 km. De wandelroutes verbinden Kattevennen met het Nationaal Park Hoge Kempen.
Het Zillebos
Voor een bezoek aan het Zillebos moet je naar de wijk Kolderbos. Het bestaat uit grove dennen en herbergt een 220 meter hoge tv-mast, die ver boven de bosrijke omgeving uittorent.
Het bos dankt zijn naam aan de benaming van een oude landmaat: ‘zille’ of ‘sille’ is het oppervlak dat in één dag kon worden omgeploegd. Het Zillebos ontstond door de zand- en grindontginning in de streek. Overblijfselen van de oude zand- en grindgroeve herinneren aan die lang vervlogen tijden. Een ander opvallend relict uit vroeger jaren is de oude begroeide trambedding.
Ook hier zijn drie uitgestippelde wandelpaden voorzien: de groene wandeling van 2,1 km, de blauwe wandeling van 4 km en de rode wandeling van 5,2 km.
Arboretum van de Bret (Mijnboretum)
Het Mijnboretum beslaat zo’n 1,5 ha en ligt tussen de Weg naar As, de Schaapsdries, de Richter en de Sint-Lodewijkstraat, in Bret-Gelieren.
Na de ontdekking van steenkool in 1902 in de Genkse ondergrond besliste het gemeentebestuur in 1927 veertig verschillende boomsoorten aan te planten. Als beste groeier met het sterkste hout kwam de grove den uit de bus. De massale aanplanting daarvan voor de steenkoolmijnen veranderde het landschap van Genk grondig.
Vandaag groeien er 45 soorten in het Mijnboretum. Dertig daarvan zijn overgebleven uit 1927 en werden ondertussen aangevuld met vijftien inheemse soorten. Interessant is het wandelpad met infoborden. Van de eertijdse heidevegetatie resten nog heide en jeneverbes, dat vertaald in het Genker dialect – flèèketaer – inspiratie bood voor een feestzaal in de wijk.
Geraadpleegde bronnen
Daarnaast is er de '(Te) Gekke bomenwandeling'. Klik hier om die te bekijken.
