Nadat Rike Bonants twaalf jaar geleden met haar echtgenoot in Genk was neergestreken, kreeg ze de vraag of ze zich wilde engageren voor vzw Kleine Prins. ‘Wij wilden wat dichter bij de Nederlandse grens komen wonen. Via een collega van mijn man vernam ik dat er dringend nood was aan een nieuwe vrijwilliger bij vzw Kleine Prins.’ Lang hoefde ze niet te twijfelen. Hoewel ze een ‘manusje van alles’ is, ligt haar belangrijkste taak bij het secretariaat en de financiën van de vereniging.
Vzw Kleine Prins begeleidt gezinnen met een kind dat kanker heeft. Die begeleiding bestaat uit een persoonlijk bezoek bij de gezinnen, hun financiële ondersteuning en de organisatie van vier trefmomenten per jaar waar ze lotgenoten kunnen leren kennen. ‘De vrijwilligers die op bezoek gaan bij de gezinnen hebben meestal zelf ervaring met een ernstig ziek kind. Ze zijn perfect geplaatst om het verdriet en de angst in te schatten’, stelt Henrica.
Je vertelde in de Horizon dat je niet alleen leed ziet en er ook plaats is voor veel vreugde in jouw vrijwilligerswerk.
Rike: Een van de belangrijkste boodschappen die wij brengen is dat je moet volhouden. Hoe moeilijk dat ook lijkt in het begin. De medische expertise is er de laatste decennia zodanig op vooruitgegaan dat heel veel kinderen die deze vreselijke diagnose krijgen, van de ziekte genezen. Ouders spelen daar een heel belangrijke rol in. Dat is voor hen extra moeilijk aangezien ze verder in de toekomst kijken. Kinderen zijn geneigd vooral aan vandaag en morgen te denken.
Wat waardeer je het meest in je vrijwilligerwerk?
Rike: Mensen te kunnen helpen en troosten, biedt mij enorm veel voldoening. Daarnaast krijg ik ook veel dankbaarheid van de mensen met wie ik in contact kom via Kleine Prins.
Hoe tonen ze dat ze je inzet op prijs stellen?
Rike: Het doet zeker deugd als je een keer een chocolaatje krijgt of een klein geschenk. Dat hoeft helemaal niet, maar het is wel een teken van dankbaarheid. Vrijwilligerswerk als dit doe je niet om er wat aan te verdienen. Integendeel: echte meerwaarde valt niet in geld uit te drukken. Soms hoor ik mensen zuchten dat niet iedereen zich in een vrijwilligersomgeving even hard engageert. Mijn raad is dat iedereen naar zichzelf kijkt en doet wat ie kan. Daarvan leeft vrijwilligerswerk, van oprechte inzet op mensenmaat.
Wat raad je mensen aan die vrijwilligerswerk willen doen, maar niet weten waar ze het best beginnen?
Rike: Vertrek ten eerste van wat je zelf wil, kan en aankan. Iemand die niet goed om kan met het verdriet van anderen gaat beter niet aan de slag bij vzw Kleine Prins. Maar wie echt mensen door een moeilijke periode wil helpen en bereid is met hen mee te voelen, zit bij ons goed. Wat je niet graag doet en enkel onderneemt om een goed beeld van jezelf te geven, hou je niet vol. Als je weet wat je wil, kan je online tal van opties voor vrijwilligers bekijken. En je kan natuurlijk naar een vereniging trekken waarvan je weet dat ze met vrijwilligers werken. Die zitten meestal te wachten op nieuw enthousiasme.
Hoe kunnen Genkenaren jullie het doeltreffendst steunen?
Rike: Met een financiële gift of door vrijwilliger te worden. Daarover lees je alles op vzwkleineprins.be. Zeker nu we in 2020 veel minder inkomsten hebben ontvangen uit fondsenwerving zijn zowel persoonlijke inzet als een gift bijzonder welkom.
Meer weten
