Nathalie Delporte is radioreporter bij JOE. Ze maakt sinds kort ook podcasts en heeft het verhaal van Koen Vanmechelen en LABIOMISTA in klank en woord gegoten. Lees hier het verhaal of luister naar de podcast.
Koen Vanmechelen, de kunstenaar die wereldwijd velen fascineert, strijkt neer in Genk met LABIOMISTA. In de meest diverse stad van Vlaanderen komt zijn al even diverse universum samen. Zelf noemt hij de plek een evoluerend kunstwerk, over de mix van het leven. Ik ben Nathalie Delporte en ging met Koen op pad in LABIOMISTA. Lawatte?
BORD SLA
Simpel: LABIOMISTA is een bord sla. Toen Koen in Italië onderweg was naar Mario Botta, de architect die zijn nieuwe studio ontwierp, was hij op zoek naar een naam voor het nieuwe project. En hij speelde wat met z’n naam: “Botta… Mario… io… Bio!”. Het Griekse woord voor leven. Het vervolg, mista, viel zijn immer draaiende creatieve geest binnen toen hij even later boven een bord insalata mista zat. LABIOMISTA, ‘gemengd leven’, was een feit.
SLANG
Zoals het pad dat als een slang zonder einde doorheen LABIOMISTA loopt, zo is ook alles waar Koen voor staat hier met elkaar verweven. De drie pijlers van zijn werk vind je overal terug:kunstobjecten, boerderij, community.
GROTER GEHEEL
Koen maakt schilderijen, sculpturen en meer. Elk dier dat op zijn boerderijen rondloopt, maakt deel uit van een groter geheel. Van een stier die hij schenkt aan een arme Afrikaanse gemeenschap, komt het vel terug om in zijn kunst te verwerken, als ze sterven. Koen doodt nooit een dier, hij gaat mee op hun ritme. De kameelachtigen maken deel uit van wetenschappelijke projecten waarin gezocht wordt naar oplossingen voor ziektes.
CREATIEF NEST
Zelf is hij geboren in een creatief nest. Zijn vader was kunstenaar/filosoof, moeder was modeontwerpster. Hij ontdekte al heel vroeg het atelier en vooral de tuin. En dat die tuin gebruikt kon worden om bvb. kippen te kweken. Op 5 jaar kreeg hij van de plaatselijke bakker een zak met twee kuikens. Die zak zou zijn toekomst bepalen. Dit was het begin van het Cosmopolitan Chicken Project: kunst door het kruisen van kippen. Het is liefde tussen kippen van overal in de wereld. De kip als wereldburger, de grootste migrant. Nu al 24 generaties lang.
ENERGIE
Op 12 jaar vroeg Koen aan zijn vader: “Waarom steken we iets wat we graag hebben, in een kooi?” Waarom beperken we de vrijheid van een ander?” Zo kom je bij de beelden die hij maakte op zijn 17e. Houten beelden die eruit zagen als kooien, in de vorm van vogels en dinosaurusachtigen als het ware met hun eigen kooi op stap. “Als je zo’n kooi openbreekt, zet je energie vrij voor nieuwe generaties.”
KINDERRECHTEN
Nieuwe generaties krijgen ook in LABIOMISTA een prominente plek. In het midden van het park, in een rechte lijn met Nomadland, staat een gigantisch, prachtig marmeren hoofd. Het is het hoofd van de Cosmogolem. Een open hoofd, waar alle gedachten vrij doorheen kunnen stromen. Dit symbool voor kinderrechten wil overal ter wereld kinderen inspireren en hun creativiteit in gang te zetten. Zelf laat Koen zich inspireren door alles wat zijn pad kruist. Zijn gedachten staan nooit stil. Hij reist de wereld rond. Alleen dit jaar al van Mexico naar New York. Van daar naar Chili, Londen, Parijs, Mendrisio... En tijdens de Biënnale van Venetië opende hij het ‘Human Rights Paviljoen’. Hiervan hoopt hij dat het mensen zal samenbrengen om te discussiëren over creativiteit en natuur.
NATUUR
Dat is ook wat hij in LABIOMISTA hoopt te bereiken. Dat het inspireert en verenigt, als de draadjes van een champignon. En dat het activeert. Want er is bvb. geen horeca in het park zelf. Hij hoopt vurig dat de buurt dat op zich neemt en daar verderpraat over wat hier wordt wakkergemaakt.
Op het einde van de rondleiding die hij me gaf, staan we bij de prachtige vijver. “Kijk, de Nijlgans heeft zich al op de vijver gevestigd. Dit is mooier dan je zou denken. Je ziet dat de natuur onmiddellijk zijn plaats inneemt. Als je de natuur iets schenkt, wordt het meteen aangenomen.” Zo hoopt hij dat dat ook met de mensen zal zijn.
