In de Horizon van november lieten we Roger Gaspercic het mooie en symbolische verhaal vertellen achter de Mijnlamp op de rotonde van de Noordlaan. Als lid van het Genker Mijnwerkerskoor stond hij mee aan de wieg van dit monument. Over het mijnwerkerskoor vertelde Roger ook enkele interessante dingen.
Waarvoor werd het Genker Mijnwerkerskoor opgericht?
Roger: Wij willen aandacht vragen voor de enorme inspanningen die de koolputters hebben geleverd. Vooral jongeren beseffen niet altijd hoe groot de inspanning van de mijnwerkers is geweest en hoe belangrijk hun bijdrage aan de algemene welvaart was. Het vele harde werk heeft enorme meerwaarde opgebracht voor onze streek en heel het land.
Is er sinds de oprichting van het koor veel veranderd?
Roger: Onze doelstelling blijft dezelfde. Maar onze leden zijn uiteraard ouder geworden. De oudste zangers zijn in de 80, de jongste is toch ook al in de 50. Hoewel we in 1988 van start gingen met twaalf zangers hebben we er nu enkele tientallen. Er zijn dus verschillende nieuwe stemmen bijgekomen in de loop der jaren. Naast ex-mijnwerkers en gepensioneerde mijnwerkers zingen ook hun zonen en eigenlijk mannen uit verschillende lagen van de samenleving mee. Wie een koor zoekt met een verhaal is bij ons aan het juiste adres.
Het koor is ook redelijk uniek in zijn soort.
Roger: Het Genker Mijnwerkerskoor vormt nog de enige mijnwerkerszanggroep in de Benelux, het Verenigd Koninkrijk, Zwitserland en Frankrijk. In Duitsland had je tot voor enige tijd nog verschillende koren, maar die zijn allemaal verenigd onder één koepel. Daardoor is het heel moeilijk geworden om met hen in contact te komen. In Polen heb je wel nog wat mijnwerkerskoren. Die treden altijd op in heel mooie outfits.
Treden jullie alleen op in Genk?
Roger: We noemen onszelf weleens een kleine ambassadeur van Genk. We zijn op enorm veel plaatsen gaan zingen sinds de oprichting, zowel in het binnen- als het buitenland. Denk maar aan Blegny, Marcinelle en Charleroi in Wallonië. Maar ook in Frankrijk, Duitsland, Zwitserland en Polen. En in Engeland, waar we zongen voor 70.000 mensen en mochten overnachten in een prachtig kasteel. Overal vertellen we dat we van Genk zijn en brengen we het verhaal van onze mijnen.
Wat voor liederen zingen jullie dan?
Roger: Dikwijls heel oude liederen over de Kempen en hoe de mijnen zijn verrezen als herkenningspunten in het landschap. Bij de jaarlijkse herdenking, samen met de KWB-Winterslag, aan het monument de Mijnlamp op de rotonde in de Noordlaan lezen we ook gedichten over het leven in en rond de mijn. Die werden ondertussen verzameld in het boek ‘Mijnmijmeringen’.
Meer weten over het mijnwerkerskoor
hetgenkermijnwerkerskoor.be (zonder www)
