Tijdens een gesprek met voorzitter René Houben van Kunstkring Streven raak je al gauw verwikkeld in tal van boeiende uiteenzettingen. Behalve zijn interessante kijk op waar het met zijn vereniging naartoe moet in de volgende jaren en heel wat achtergrondinfo over de kunstkring hadden we het ook over wat hij kunst noemt en de teloorgang van technisch vakmanschap in de kunst.
Hoe omschrijf jij kunst?
René: Kunst is de individueelste uitdrukking van de individueelste emotie. De kern van de kunstuiting is de communicatie van de kunstenaar met zijn toeschouwer. Dat profiel bepaalt de kunstenaar zelf, in overeenstemming met zijn doelpubliek.
Hoort kunst ons iets te leren?
René: Je kan er op verschillende manieren naar kijken. Je boodschap kan ontstaan vanuit een maatschappelijke betrokkenheid. Maar je kan ook vertrekken vanuit een louter emotionele reflex of zuiver technisch te werk gaan. In onze kunstkring hebben we Jean Lemmens, iemand met wie ik veel samenwerkte rond juwelendesign. Jean besteedt enorm veel aandacht aan het technisch niveau van zijn creaties. Hij streeft naar schoonheid.
Schoonheid is echter sterk ondergesneeuwd geraakt de laatste decennia.
René: Technisch vakmanschap heeft plaatsgemaakt voor ideeën in de kunst. Iets creëren voor de schoonheid ervan: dat is er uit. De dialoog met het publiek is daarvoor in de plaats gekomen. Vroeger was dat helemaal anders met de bekwaamheid van bijvoorbeeld Raf Mailleux en Willy Minders.
Hoe groot wordt dan de kans dat vooral schreeuwerigheid overblijft? Als het oog minder telt, wint degene die het luidst roept de strijd om het oor.
René: Valt iets voor te zeggen. Maar eigenlijk heeft kunst geen vrije expressievorm meer. Kunst is iets geworden van structuren. Commerciële bekommernissen zijn te belangrijk geworden. Vrijwilligersinzet in de kunstcontext wordt daardoor bijzonder belangrijk. Met spijt in het hart vernam ik in december dat Heidebloemke niet langer op papier verschijnt omdat er te weinig schrijvers zijn. Die tendens bestaat overal en is niet alleen het gevolg van corona. Vrijwilligerschap wordt meer en meer iets voor senioren. En die blijven ook niet eeuwig jong.
