In de Horizon van september 2020 was er al wat aandacht voor het enorme engagement van Arlette Bertho, die samen met zo'n 150 Genkse vrijwilligers de strijd aanbond om 10.000 mondmaskers te maken. Op vraag van AXA België naar lokale heldenverhalen stuurden we de onderstaande herwerkte versie in.
Na de afkondiging van de lockdown bij monde van de federale regering midden maart bleef Genk geenszins versteend achter. De plotse strenge quarantainemaatregelen leken aanvankelijk vooral een ernstige bedreiging voor de kwetsbaarste inwoners van onze stad. Maar na het verstrijken van het eerste opgehokte weekend richtte de stad ‘Genk Helpt’ op, een initiatief dat de hand reikt naar iedereen die om welke reden ook de woning niet kan of mag verlaten.
Zo deden honderden vrijwilligers boodschappen voor wie dat omwille van de coronacrisis niet mogelijk was. Of ze bezorgden medicijnen of andere noodzakelijke producten. Werkelijk alle lagen van de bevolking hielpen de klap mee opvangen. Sterke schouders beurden stadsgenoten op voor wie de eenzaamheid te groot dreigde te worden met tekeningen, telefoontjes, brieven of e-mails. In de loop van de weken die volgden, kreeg de krachtige ‘Genk Helpt’-boom onder meer met Genk Naait belangrijke takken.
Genk Naait
Enkele weken voor de stad ‘Genk Naait’ officieel voorstelde als de stadsbrede race naar 10.000 extra mondmaskers hees de Genkse Arlette Bertho samen met een vriendin een project in de steigers om mondmaskers te maken. ‘Al vlug bleken de stoffen die we bij elkaar hadden geharkt uitgeput en moesten we op zoek naar nieuwe materialen. Die vonden we gelukkig snel’, vertelt Arlette over die startperiode. De wasmachines van het duo aan de wieg van de mondmaskeractie stonden niet stil. Dat kan ook moeilijk anders: de vraag bij Genkenaren die ongerust op zoek gingen naar een mondmasker bereikte in die tijd een piek. Toch gaven de beide ijverige dames geen krimp en werkten noest verder: ‘Eerst stoffen wassen, dan drogen, strijken en lappen stof en lintjes knippen en stikken.’ Het waren bijzonder afmattende tijden. ‘Dagen van zestien uur deden ons beseffen dat we bijkomende hulp nodig hadden’, herinnert Arlette zich. Via Genk Helpt vond ze heel wat enthousiaste stiksters, die net als Arlette overtuigd waren van de waarde van het project en de troost die de vrucht van hun inzet betekende voor talloze stadsgenoten. De vele vragen die Genk Helpt ontving om een mondmasker werden aan Arlette en haar team bezorgd, die op dat moment nog altijd van thuis uit werkten.
‘Toen het telefoontje van de stad binnenliep om 10.000 mondmaskers te maken in de Limburghal stond onze maskerteller op 2000. De vraag of ik Genk Naait wilde coördineren beantwoordde ik met een volmondig ja.’ Van 7 tot en met 29 mei liep de race naar 10.000 mondmaskers onder het organiserende oog van Arlette, die zelf ook mee stikte om het doel te bereiken. De steun die ze daarbij ontving van de Adviesraad 55+ en het stadsbestuur was onmisbaar. Terwijl een aantal leden mee stikten en maskers vervaardigden, assisteerden anderen bij de organisatie. Het is bijzonder treffend dat het einddoel met gemak werd gehaald, en zelfs ver overtroffen. De meer dan 130 vrijwilligers van bijzonder uiteenlopende culturele achtergrond, mannen en vrouwen, jongeren en senioren maakten 12.000 maskers. ‘En zelfs daar stopt het niet: zolang we aanvragen binnenkrijgen, maken we mondmaskers’, voegt Arlette daar strijdvaardig als steeds aan toe. ‘Iedereen die met ons meewerkte, is daar terecht trots op’, besluit de Genkse powerwoman, die veel Genkenaren op het juiste moment kon bieden waarnaar ze op zoek waren: een lapje oprechte troost en een warm gevoel van veiligheid.
