Sinds september heeft de bibliotheek bij wijze van experiment voor zeven door hen georganiseerde activiteiten tickets verkocht via het principe Pay What You Can. Bij al die voorstellingen was er een suggestieprijs en een reeks van prijzen om uit te kiezen, legt schepen Anniek Nagels uit. "Vergemakkelijkt een lager tarief je bezoek? Dan ben je vrij dat te kiezen. Kan je je een hogere ticketprijs veroorloven? Dan zorg je ervoor dat anderen die het moeilijker hebben toch een ticket kunnen kopen. Dat is het idee. Mensen die recht hebben op een verhoogde tegemoetkoming, konden de goedkoopste tickets kiezen."
En dat idee werkt, zo blijkt uit de cijfers. Voor de meerderheid van de tickets, namelijk 65%, werd de suggestieprijs betaald. Ruim 16 % van de deelnemers was bereid om méér te betalen dan de suggestieprijs. 12 % van de deelnemers koos ervoor minder te betalen dan de suggestieprijs.
Verder onderzoeken
Bibliotheek Genk polste achteraf ook bij de deelnemers naar hun situatie en hun beweegredenen. 62 % van de deelnemers is lid van de bibliotheek, en had dus in het vorige systeem recht op korting. Dat er nu maar 12 % voor die korting kozen, toont aan dat er een grote bereidheid is om volgens je eigen mogelijkheden bij te dragen, stelt bibliothecaris Geertje Descheemaeker vast. 95 % gaf na afloop aan dat ze vinden dat ze een eerlijke prijs hebben betaald.
Bij elke voorstelling waren er telkens ook een aantal deelnemers uit kansengroepen die werden toegeleid dankzij partnerorganisaties als Babbel & Brei, Vriend & Taal of Basiseducatie Ligo. Daarnaast was er ook een groot aandeel van niet-werkenden en van mensen die zelf aangeven dat ze het financieel niet breed hebben. Een bewuste prijspolitiek leidt dus wel degelijk tot een grotere diversiteit en een grotere participatie van kansengroepen, omdat zij nu zelf in alle discretie kunnen kiezen voor een lagere prijs.
Drempels wegnemen
Het Genkse stadsbestuur gaat nu bekijken of het principe 'Pay what you can' kan worden toegepast voor andere activiteiten in de stad. Schepen Anniek Nagels: We verlengen het systeem alvast tot eind december, en intussen bespreek ik met de andere diensten in Genk of ook zij hiermee aan de slag gaan.
Uit de bevraging bleek overigens dat de toegangsprijs maar één van de vele drempels is voor een aantal mensen om te participeren aan cultuur – denk maar aan de digitale kloof. We blijven inzetten op een stadsbrede aanpak van armoede waarbij we toegankelijk willen zijn voor iedereen en zoveel mogelijk drempels om gebruik te maken van ons aanbod willen wegnemen.