"Armoede? Dat is iets voor andere mensen!" Zeg echter niet te snel dat het jou nooit zal overkomen, want het is snel gebeurd… Plots ben je alleenstaande. Plots word je ziek. Plots gaat je auto stuk. Je inkomen wordt meteen een stuk onzekerder en dan zit je met de handen in het haar. Gelukkig word je in Genk goed geholpen, mocht het ooit zo ver komen. Wij spraken met een alleenstaande mama die langzaam uit een diep dal is geklommen.
Laïssa (33)
- heeft drie kinderen van 2, 6 en 10 jaar oud
- volgt Nederlands les
- houdt van koken
- gaat graag naar de wekelijkse markt
"Ik ben op jonge leeftijd getrouwd en er werd meteen van mij verwacht dat ik zou thuisblijven. Niet enkel om voor de kinderen te zorgen, maar ook voor mijn schoonfamilie. Ik ben niet in België geboren, dus ik had hier geen eigen familie. Daardoor was ik al van in het begin een beetje geïsoleerd. Zeker omdat ik de taal niet goed sprak. Ik kreeg ook niet veel gelegenheid om Nederlands te oefenen. Mijn man was mijn verbinding met de buitenwereld, hij besliste alles. Maar de liefde tussen ons hield niet lang stand. We groeiden uit elkaar en ik raakte gefrustreerd. Ik moest alleen maar werken, werken, werken… Er was weinig vreugde in mijn leven. Toen ons kleinste kindje werd geboren, was de sfeer in het gezin erg gespannen. We maakten elke dag ruzie en dat is helemaal uit de hand gelopen. Mijn man hield zich niet meer in en sloeg mij. Ik wou dat hij meer zou helpen in het huishouden en dat hij vaker thuis zou zijn om met de kinderen bezig te zijn, maar hij deed zijn goesting. Hij trok zich niks van ons aan. Toen ik protesteerde, heeft hij ons gewoon op straat gezet. Het huwelijk was voorbij. Ik moest dus holderdebolder op zoek naar een nieuwe woning, terwijl ik de taal niet sprak en ook mijn weg niet wist in de stad. Ik kende ook geen instanties die me konden helpen."
ALLE WONINGEN BEZET
"Ik ben Nederlandse les gaan volgen en toen ik aan een medeleerling vertelde over mijn benarde situatie, zei ze dat ik naar het OCMW moest gaan. Na lang aarzelen heb ik de stap gezet, gelukkig maar! Ik maakte er kennis met een maatschappelijk werker die echt goed naar mij heeft geluisterd. Ze maakte me lid van een groep vrouwen die net zoals ik in een uitzichtloze situatie zaten (het MIRIAM-programma, nvdr), zo zijn we nu stapje voor stapje aan het leren om zelfstandiger te worden. Ik heb zelfs een appartement gevonden met hulp van het OCMW. Zij hebben de huurwaarborg voorgeschoten en de eerste maand huur. Dat bedrag moet ik in kleine stukjes terugbetalen. Het is als alleenstaande mama heel moeilijk om iemand te vinden die een woning aan jou wil verhuren. Er is een enorm groot tekort, en elke woning die vrijkomt, is meteen bezet."
RUIMTE IN MIJN HOOFD
"Toen ik hoorde dat ik kon intrekken in mijn eigen appartement, was ik heel emotioneel. Aan de ene kant was ik enorm opgelucht en blij dat ik eindelijk een thuis had die ik thuis kon noemen voor mij en mijn drie kinderen. Maar tegelijk komt er ook zo veel op je af. Ik heb geen rijbewijs. Ik moest meubels kopen. Een verhuisfirma vinden. Dat bezorgde me veel stress. Maar uiteindelijk is het goed gekomen. Nu heb ik weer wat rust. En ik heb nu ruimte in mijn hoofd om andere dingen te proberen, zoals een opleiding volgen."
EEN TOEKOMST
"Het appartement ligt vlakbij het centrum van Genk, dat is wel belangrijk als je geen auto hebt. Er is ook een vonnis geweest, mijn ex-man moet onderhoudsgeld betalen voor de kinderen én ik krijg verhoogd kindergeld. De maatschappelijk assistent heeft me ook geleerd hoe ik mijn rekeningen kan betalen met een bank-app. Dat kon ik vroeger allemaal niet. De meeste mensen begrijpen niet wat het betekent om in armoede te leven en het gevoel te hebben dat je geen kant op kunt. Toen onze poes ziek was moest ik kiezen: ofwel naar de dierenarts en een week honger hebben, ofwel de poes laten doodgaan. Ik ben er dus op vooruitgegaan. Eerst was ik heel alleen, nu heb ik mensen in mijn leven waarop ik kan terugvallen. Ik kan stilaan aan een toekomst beginnen denken waarin ik zelfstandig kan zorgen voor mezelf en mijn kinderen. Ik heb veel hulp gekregen, maar de bedoeling is wel dat ik steeds meer zelf mijn plan trek."
