Waarom vond je dat je niet aan de zijlijn kon blijven?
Cihan: Dit is een mooi burgerinitiatief waarin we kunnen tonen wie we zijn. Ik heb me aangemeld om mensen in nood te bellen en wat moed in te spreken. Ondertussen had ik een vlot telefonisch gesprek met een dame.
Waar worstelde ze het meest mee denk je?
Cihan: Eenzaamheid. In alles wat ze vertelde klonk door dat ze nood heeft aan de stem van iemand die naar haar wilde luisteren. Het gevoel opgesloten te zitten in haar woning viel haar zwaar. Ook gaf ze aan een maaltijd aan huis nodig te hebben. Dat heb ik aan Genk Helpt gemeld.
Hebben jullie afgesproken contact te houden?
Cihan: Ik bel haar nu driemaal per week om te informeren hoe het gaat. Weet je, het gesprek met haar valt ook niet stil. Ik laat haar meestal vertellen over fashion en de nieuwe schoenen die ze plant te kopen. Hier en daar pik ik even in. Ik vermijd te babbelen over de coronabesmetting. Samen blikken we liever vooruit naar hoe ons leven eruitziet na die crisis. De maaltijd die ze bestelde, is trouwens geleverd.
Wat zeg je tegen mensen die nog niet meewerken met Genk Helpt?
Cihan: Helpen kan en moet zonder fysiek contact te hebben met anderen. Wie zich aan de voorschriften houdt, hoeft niet bang te zijn besmet te raken. Mijn pleidooi heeft al zeker iemand overtuigd: mijn goede vriend schreef zich pas in en staat paraat voor Genk.
