Waarom werk je mee aan Genk Helpt?
Catheriene: Nu we noodgedwongen binnen moeten blijven, maar toch nog gezond zijn, vonden wij het onze plicht om in actie te komen. Mijn motto dat je mensen moet behandelen zoals je zelf behandeld wil worden krijgt nu de kans om werkelijkheid te worden. En eerlijk gezegd stoort het gedrag van sommige klagers in de winkel me. Onbeleefde opmerkingen tegenover het winkelpersoneel naar aanleiding van lege rekken vind ik echt onvoorstelbaar.
Wat heb je ondertussen al gedaan?
Catheriene: Toen de crisis uitbrak, heb ik meteen mensen in de buurt gecontacteerd om mijn hulp aan te bieden. Van een vriendin die haar huis onder geen beding mag verlaten ontving ik een lijstje om boodschappen te doen. Ook andere buren heb ik aangeboden bij te springen waar het kan en toegelaten is. Ook heb ik me gemeld bij Genk Helpt om naar de apotheek of de post te gaan voor wie dat nu niet kan.
Met welk gevoel kijk je terug op de voorbije dagen?
Catheriene: Ik ben nog zeker niet voldaan en wil graag meer betekenen voor de mensen om me heen. Via sociale media deel ik weleens quarantainegerechtjes die je met het gezin kan bereiden. De kok achter de schermen is mijn vriend Leandro Cinus. Toch blijft mijn eigen honger om anderen te helpen groot.
Waar komt die honger vandaan?
Catheriene: Iedereen zit op dit moment in hetzelfde schuitje: we moeten er samen door. Ik wil niet klagen over het gekibbel of het gebrek aan daadkracht van de regering. Wij Genkenaren moeten het zelf doen. Initiatieven als Genk Helpt zetten ons daarbij op weg.
Wat leert deze crisis ons over Genk?
Catheriene: Je ziet overal het materialisme vervagen. We gaan met z’n allen weer back to basics en ondersteunen elkaar waar het kan. Het kleine wordt weer geapprecieerd, de solidariteit is terug. Ik heb altijd geweten dat er veel meer in Genk schuilt. Dat het er nu uitkomt, vind ik prachtig.
