Schuin tegenover de Limburghal stappen we binnen bij een modern gebouw met een kleurrijk interieur én een ballenbad. Hier is Campus O3 gevestigd, dé plek waar ouders en hun kinderen terechtkunnen met alle mogelijke vragen over opvoeden en opgroeien.
Tom Delbroek (38)
- Stafmedewerker van Campus O3
- Is single
- Studeerde agogische en politieke wetenschappen
In Genk is er een instantie waar ouders en kinderen altijd welkom zijn. Welke vraag je ook hebt, welke uitdagingen zich ook stellen in je gezin: financieel, psychologisch of pedagogisch. Die plek heet Campus O3. Hier zijn verschillende organisaties ondergebracht die allemaal in het teken staan van kinderen en opvoeden, zoals Kind en Gezin of de Opvoedingswinkel. Stafmedewerker Tom Delbroek ontvangt ons en geeft een rondleiding.
Wat moeten Genkenaren met kinderen weten over Campus O3?
Delbroek: “In dit gebouw zijn verschillende organisaties gegroepeerd ten dienste van ouders en kinderen. Vroeger waren ze heel versnipperd en werkten ze minder samen. Nu kun je naar één plek met al je vragen over opvoedingsadvies voor alle leeftijden. We worden gefinancierd door het Vlaams Agentschap Opgroeien, maar ook door de stad Genk.”
Wat doen jullie precies voor kersverse ouders?
Delbroek: “Beneden is het consultatiebureau van Kind en Gezin. Hier kun je met je baby terecht bij de verpleegster en de dokter. De ontwikkeling van je kind wordt nauwkeurig opgevolgd. Er is zelfs een INLOOP-team (Integraal Laagdrempelig Opvoedingsondersteuningspunt) voor kwetsbare gezinnen met kinderen tot drie jaar. Dit is bijvoorbeeld bedoeld voor mensen die het financieel moeilijk hebben, maar ook voor nieuwe inwoners die de taal niet kennen of voor gezinnen waar een van de ouders gezondheidsproblemen heeft.”
Hoe zit het met oudere kinderen?
Delbroek: “Het loont de moeite om eens op onze website te kijken, daar vind je veel nuttige informatie. Heel bijzonder is PeTra (Pedagogische Trajecten). Dit is bedoeld voor kinderen vanaf acht tot zestien jaar die het op sociaal en/of emotioneel vlak moeilijk hebben. Ze maken bijvoorbeeld vaak ruzie, hebben het lastig op school, worden soms zelfs geschorst… Dan gaan wij een traject aan met die jongeren. Gedurende zes maanden hebben we veel individuele gesprekken met het kind zelf, maar ook met hun ouders en leerkrachten. We bekijken de volledige context. Onder andere via ‘adventure education’ (klimparcours, hoogteparcours) krijgen deze kinderen opdrachten en leren ze ook van elkaar.”
Er zijn vandaag veel kinderen met leerstoornissen. Kunnen die ook bij jullie terecht?
Delbroek: “We kunnen geen diagnose stellen zoals ADD of ADHD, maar we kunnen mensen wel snel naar de juiste plek begeleiden als ze vragen hebben hierover. Onze medewerkers moeten heel goed op de hoogte zijn van het volledige aanbod gezinsondersteuning in Genk. Maandelijks steken we met het hele team de koppen bij elkaar. We hebben gedeeld beroepsgeheim en bespreken samen hoe we sommige casussen op de juiste manier kunnen helpen.”
Verlenen jullie ook psychologisch advies?
Delbroek: “Bij de gespecialiseerde hulpverlening zijn lange wachtlijsten, soms moeten kinderen een half jaar wachten op hulp. Dat kan problematisch zijn, zeker bij jongeren met een eetstoornis. We verwijzen ze door, maar in afwachting ontvangen we ze ook hier. Om die periode van wachten te overbruggen gaan we al enkele gesprekken aan.”
Betrekken jullie de ouders daar ook bij?
Delbroek: “We gaan altijd in dialoog met de ouders en wijzen nooit met het vingertje. We luisteren veel. Pedagogie is ook geen exacte wetenschap. Er zijn wel methodieken en theorieën, maar het is toch dikwijls zoeken. Wij kennen het kind niet, de ouders wel. Daarom moet je goed naar hen luisteren en toch proberen om samen een oplossing te zoeken.”
Komen er enkel mensen met ernstige problemen?
Delbroek: “Iedereen met vragen over opvoeding is welkom. Ik denk nu bijvoorbeeld aan ouders met kinderen die in de puberteit komen. Dat is niet meteen problematisch, maar het kan een uitdagende periode zijn voor zowel de ouder als het kind. We zien vaak dat gezinnen in een neerwaartse spiraal komen. De kamer is weer niet opgeruimd. Het rapport is opnieuw beneden alle peil. Er wordt enkel nog ruzie gemaakt. Op den duur escaleert dat. Soms zien ouders enkel nog wat misgaat.”
Hoe pakken jullie zo’n situaties concreet aan?
Delbroek: “De onderzoeker Haim Omer heeft een methodiek ontwikkeld om met conflicten om te gaan. In de jaren ’50 gold de autoritaire opvoedingsstijl: doe dit omdat ik het zeg! In de jaren ’60 en ’70 kwam de permissieve opvoedingsstijl in zwang, waarbij kinderen mochten doen waar ze zin in hadden. Zonder al te veel regels. De ‘nieuwe autoriteit’ zoals Omer het ziet, is de gulden middenweg. Je moet als ouders je strijdpunten kiezen. Is de kamer niet opgeruimd? Oké, dat is niet zo leuk, maar geen grote ramp. Kleren op de grond? Ach. Waar wel een streep moet getrokken worden, is risicogedrag, want dan gaat het over de veiligheid van het kind. Kinderen die een treinspoor moeten oversteken en snel nog langs de bareel fietsen als die al gesloten is, dat moet bestraft worden.”
Wat is volgens jou een goed moment om het gesprek aan te gaan met je kinderen?
Delbroek: “Kies een informeel moment, zoals de afwas of een ritje met de auto. Blijf sowieso communiceren. Je kunt niet aan opvoeding doen als je geen goede relatie hebt met je kind.”
MEER INFO
Campus O3, Jaarbeurslaan 18, 3600 Genk
➤ Tel.: 089/36.79.40 ➤ GSM: 0484/92.48.75 ➤ www.campuso3.be
Openingsuren: elke weekdag van van 9u tot 17u
