Binnenkijken bij Heleen & Olaf
Hoe slagen jonge mensen er nog in om een huis te kopen of te bouwen? Met de hoge prijzen van vandaag moet je al een goed gespekt spaarboekje hebben of ouders die je financieel steunen. De stad probeert ook haar steentje bij te dragen met een interessant bouwproject: In de Bres. Heleen Boelen (25) en Olaf Meert (31) konden zo voordelig hun eigen stekje bemachtigen.
Wat is “In de Bres”?
Genk heeft de schouders gezet onder een nieuwe manier van wonen en bouwen, die vooral voor jonge starters interessant is. De dienst Vastgoedontwikkeling en Ruimtelijke Planning is in 2015 in zee gegaan met een ontwikkelaar. Er is gezocht naar stadsgronden, waar deze ontwikkelaar huizen kon bouwen voor jonge kopers. Die kopers moeten de grond niet aankopen, maar in erfpacht nemen. Dan betaal je niet meteen de volle pot, maar huur je de grond, zodat je meer budget overhoudt om te bouwen. In Genk is die huurperiode 99 jaar. Momenteel zijn er zestien woningen die via het systeem van erfpacht zijn aangeboden, daarvan zijn er al negen toegewezen. Er zijn nog zeven woningen over. Om toegelaten te worden moet je voldoen aan minstens drie eisen: nog geen eigen woning of bouwgrond bezitten, jonger zijn dan 35 en een bescheiden inkomen hebben.
Klik hier voor meer informatie
“Ik denk dat we in dit huis samen oud zullen worden”
Heleen en Olaf zijn net ouders geworden van Naud en wonen inmiddels drie jaar in hun huis in de Loofstraat.
Olaf: “Ik fietste hier elke dag voorbij en zag het bord met de aankondiging staan. We waren meteen geïnteresseerd en zijn eens gaan luisteren tijdens een info-avond. We hebben ons dan inschreven voor het project, eigenlijk zonder verwachtingen. We wilden de kans om voordelig in Genk te kunnen wonen niet laten schieten.”
Heleen: “Onze gemiddelde leeftijd was op dat moment 23. Door de voorrangsregeling, die rekening houdt met de leeftijd van de kopers, kregen wij de eerste keuze. Wij kozen voor het enige vrijstaande huis met grote tuin. We wilden graag een moestuin beginnen, dus dat was ideaal.”
Olaf: “We kozen voor de optie ‘casco plus’, dan is het hele huis afgewerkt voordat je erin trekt: de vloeren zijn gelegd, de keuken en badkamer zijn geïnstalleerd.”
Heleen: “Ik zag het wel zitten om zelf te verbouwen, maar Olaf is niet de meest handige man (lacht).”
Olaf: “Ik ben graag in de tuin bezig, maar alles wat binnen moet gebeuren zegt me niet zo veel. Een schilderij ophangen, tot daaraan toe.”
Heleen: “Architecturaal gezien hebben we dus weinig inspraak gehad. Nu we hier wonen, zijn er wel een paar dingen die we zelf anders gedaan zouden hebben, maar we wonen hier ontzettend graag. Ik heb de keuken wel nog laten aanpassen, met een betere oriëntatie naar de tuin.”
Olaf: “Ik denk eerlijk gezegd niet dat we hier ooit weg willen. Het is vijf minuten wandelen tot het centrum, er is weinig verkeer en we zitten hier volop in het groen.”
Heleen: “Ook het contact met de buren is heel leuk, we hebben een goede band met hen. Zij hebben ook jonge kinderen.
Olaf: “Ik denk dat we in dit huis samen oud zullen worden.”
Heleen: “Vanuit de stad zijn we verplicht om hier twintig jaar te wonen, maar eigenlijk is dat een verplichting die niet echt een plicht is. Ze verwachten dat je hier twintig jaar blijft, maar er zijn uitzonderingen.”
Olaf: “Bij een scheiding, een ongeval of problemen met je gezondheid mag je het huis wel verkopen. De erfpacht wordt dan doorgegeven aan de volgende bewoners.”