Wat was zijn grootste angst?
Assia: Net als zo velen maakte hij zich ongerust over het gehamster in de winkels. Kon hij nog aan eten raken? Kon dat gebracht worden en wanneer?
Zonder jouw hulp dreigde hij dus zonder eten te vallen?
Assia: Daar ging het in zijn geval wel naartoe. Zelf kom ik uit een wijk (Vlakveld, nvdr) met een grote sociale samenhang en veel solidariteit. Voor mij was het dan ook meteen beslist: diegenen die hun huis niet uit kunnen, wil ik helpen. Zijn dankbaarheid toen ik hem bracht wat hij nodig had, was enorm.
Verandert deze crisis ons toekomstig denken en doen?
Assia: De overgrote meerderheid van de mensen zie ik terugkeren naar hun gebruikelijke leven. Je merkt vandaag naast veel hulpvaardigheid ook een behoorlijke portie egoïsme. Dat smelt niet zomaar weg. Toch denk ik dat vooral oudere Genkenaren die goed geholpen werden hun mening over bepaalde jongeren zullen herzien.
