Welke talenten of capaciteiten je ook hebt, in onze stad zijn er ontzettend veel mogelijkheden. Wij spraken met vier vrijwilligers met een beperking, die elk hun eigen plekje gevonden hebben.
RENZO VANDAELE (18) GEEFT VOETBALTRAINING AAN JONGEREN MET EEN BEPERKING
“Elke woensdag geef ik training bij het stadion van KRC Genk. Het zijn de kinderen van de G-ploeg, die iets minder goed kunnen voetballen. Zelf heb ik ADD en autisme. Daardoor kan ik moeilijk luisteren en stilzitten. Ik ben druk en speels (lacht). Ik heb als kind zelf ook veel gevoetbald, daarom vind ik het nu wel fijn om andere kinderen te begeleiden. Het is echt plezant. Ze kijken naar mij op, ik ben een vertrouwenspersoon voor hen. Als ik zie dat ze plezier hebben, is voor mij de training geslaagd. Ik heb ook een goed contact met de andere vrijwillige trainers, inmiddels zijn dat vrienden geworden. Ik wil deze trainingen nog lang blijven doen, het geeft me een goed gevoel over mezelf.”
CORRIE STEEGMANS (63) IS GEPENSIONEERD ONDERWIJZERES EN NU VRIJWILLIGER BIJ DE ADVIESRAAD VOOR PERSONEN MET EEN HANDICAP
“Ik ben in een rolstoel beland toen ik naar buiten viel tijdens het ramenwassen. Dat heeft een gigantische impact gehad op mijn leven en dat van mijn gezin. We hebben alles moeten aanpassen in ons huis en me buitenshuis verplaatsen is ook een hele uitdaging. Al mijn ervaringen neem ik nu mee bij de adviesraad voor personen met een handicap. We reiken toegankelijkheidsawards uit aan winkels die hun best doen voor mensen met een beperking
en geven ook advies aan het stadsbestuur, bijvoorbeeld over hobbels in de weg die vervelend zijn voor rolstoelgebruikers. Daarnaast ga ik ook soms praten in scholen, om leerlingen op een speelste manier te leren omgaan met verschillende handicaps. Ik ben al een tijdje met pensioen, maar dit werk, en ook het sociaal contact, zou ik niet graag missen.”
BIRGER VERDINGH (33) DOET VRIJWILLIGERSWERK IN DE KINDEROPVANG EN DE SPEELPLEINWERKING BIJ FAMILIA
“Ik doe hier vrijwilligerswerk sinds 2015. Na een stage van enkele dagen mocht ik beginnen. Ik ben altijd gelukkig als ik hier ben. Deze plek heb ik zelf gezocht. Ik begeleid enkel de kindjes met een beperking, ik heb zelf ook een beperking. ik praat niet goed en mijn evenwicht is slecht. Meestal zijn er vijf kindjes in de groep, ik ken ze dus goed. Bij het speelplein wisselt het. We doen van alles. Vooral spelen natuurlijk. Ik zit wel met kindjes waarmee geen echte activiteit kan gedaan worden. Ze mogen gewoon zichzelf zijn bij mij. Als het mooi weer is in de zomer spelen we buiten, anders blijven we binnen. Ik kom zo graag, dat ik ooit al eens een reis naar Disneyland heb laten schieten om hier te zijn. Hier is mijn plek. Hier hebben ze mij nodig.”
VADINIO HOOGMARTENS (33) VERZORGT ÉÉN KEER PER WEEK DE DIEREN BIJ LABIOMISTA
“Elke woensdag kom ik een hele dag vrijwilligerswerk doen bij LABIOMISTA, om de dieren te verzorgen. Nadat we een lekker tasje koffie hebben gedronken met een koekje kleden we ons om. Eerst gaan we naar de tropische vogels, om ze eten en drinken te geven. Vervolgens komen de dromedarissen en de zebra’s aan de beurt. We ruimen de stallen op en geven eten. Ook de ooievaars worden verzorgd. En de lama’s natuurlijk. Ik kijk er altijd heel erg naar uit, want ik kan dit samen doen met mijn beste vriend Tom. Ik ben ook artistiek aangelegd en schilder graag zoals Jackson Pollock. Ik heb al eens een schilderij gegeven aan Koen Vanmechelen, en hij vond het prachtig. Toch fijn dat we hier mogen werken, zo dicht bij een echte kunstenaar.”
TIP! BENIEUWD NAAR MEER? Luister dan naar de podcastreeks ‘Leven met een handicap in Genk’.